BLOGS
«Με εκπλήσσει συνεχώς η απανθρωπιά του ανθρώπου προς τον άνθρωπο» Primo Levi
Ο σπουδαίος συγγραφέας του «Εάν αυτό είναι ο άνθρωπος», Πρίμο Λέβι, πέθανε στις 11 Απριλίου 1987
Ο Πρίμο Λέβι γεννήθηκε στις 31 Ιουλίου του 1919 στο Τορίνο από οικογένεια εβραϊκής καταγωγής. Το διάστημα 1934-1937 σπούδασε στο Liceo classico Massimo d'Azeglio του Τορίνο, το οποίο ήταν διάσημο γιατί σε αυτό δίδαξαν πολλοί φωτισμένοι καθηγητές όπως ο Augusto Monti, ο Umberto Cosmo, ο Τσέζαρε Παβέζε (Cesare Pavese) (ο οποίος ήταν και μαθητής στο συγκεκριμένο σχολείο) κ.α. που αντιτάχθηκαν στον φασισμό και υπέστησαν διώξεις.
Ο Primo Levi είναι διάσημος για τη συγγραφή δοκιμίων, διηγημάτων και μυθιστορημάτων. Στα πρώτα του χρόνια πέρασε πολλές δυσκολίες επειδή ήταν Εβραίος στην κατεχόμενη από τους Γερμανούς Βόρεια Ιταλία. Είχε επίσης φυλακιστεί στα διαβόητα Στρατόπεδα Συγκέντρωσης και είχε την τύχη να δραπετεύσει. Αν και ήταν καλός στους ακαδημαϊκούς κύκλους, δεν μπορούσε να βρει δουλειά λόγω της εθνικότητάς του και συνέχισε να εργάζεται σε ένα ορυχείο που του έδωσε τον χρόνο να αγαπήσει τη συγγραφική του καριέρα. Το «If This Is a Man» ήταν το πρώτο του βιβλίο που κατέγραψε τις εμπειρίες του στο στρατόπεδο συγκέντρωσης. Είχε αρχικά τον τίτλο «Se questo è un uomo» και μεταφράστηκε στα αγγλικά και τα γερμανικά. Αυτό το βιβλίο αν και αντιμετώπισε κάποιες προκλήσεις τις πρώτες μέρες, αλλά συνέχισε να γίνεται τεράστια επιτυχία. Αυτό τον ενθάρρυνε να γράψει περαιτέρω πολλά μυθιστορήματα και το πιο αξιοσημείωτο ήταν το «The Wrench» που τιμήθηκε με το «Βραβείο Στρέγκα».
Ορισμένα από τα έργα του Πρίμο Λέβι, που μεταφράστηκαν και στα ελληνικά, είναι τα εξής: Αν αυτό είναι ο άνθρωπος (Se questo è un uomo), Η ανακωχή (La tregua), Αυτοί που βούλιαξαν και αυτοί που σώθηκαν (I sommersi e i salvati), Αν όχι τώρα, πότε; (Se non ora, quando?), Το περιοδικό σύστημα (Il sistema periodico), Τα τελευταία Χριστούγεννα του πολέμου και Λίλιθ.
Πέθανε στις 11 Απριλίου 1987.
Με αφορμή την επέτειο του θανάτου θυμόμαστε μερικές από τις χαρακτηριστικές του φράσεις. Εδώ είναι μια συλλογή από σκέψεις και αποσπάσματα του Primo Levi που έχουν αποσπαστεί από το έργο, τα βιβλία, τα δοκίμια, τα γραπτά και τις σκέψεις του. Δείτε αυτά τα αποσπάσματα του Primo Levi που αντικατοπτρίζουν τους πόνους, τις δυστυχίες και τη θετική του προσέγγιση στη ζωή:
«Τα τέρατα υπάρχουν, αλλά είναι πολύ λίγα σε αριθμό για να είναι πραγματικά επικίνδυνα. Πιο επικίνδυνοι είναι οι απλοί άνθρωποι, οι αξιωματούχοι έτοιμοι να πιστέψουν και να δράσουν χωρίς να κάνουν ερωτήσεις».
«Με εκπλήσσει συνεχώς η απανθρωπιά του ανθρώπου προς τον άνθρωπο».
«Όσοι αρνούνται το Άουσβιτς θα ήταν έτοιμοι να το ξαναφτιάξουν».
«Μια χώρα θεωρείται όσο πιο πολιτισμένη, όταν τόσο περισσότερο η σοφία και η αποτελεσματικότητα των νόμων της εμποδίζουν έναν αδύναμο άνθρωπο να γίνει πολύ αδύναμο και έναν ισχυρό πολύ ισχυρό».
«Αργά ή γρήγορα στη ζωή, όλοι ανακαλύπτουν ότι η τέλεια ευτυχία είναι απραγματοποίητη, αλλά είναι λίγοι εκείνοι που σταματούν να σκεφτούν το αντίθετο - ότι η τέλεια δυστυχία είναι εξίσου ανέφικτη».
«Κι εγώ μπήκα στο Lager ως άπιστος, και ως άπιστος απελευθερώθηκα και έζησα μέχρι σήμερα».
«Πόσο σημαντικό είναι στη ζωή όχι απαραίτητα να είσαι δυνατός αλλά να νιώθεις δυνατός, να μετράς τον εαυτό σου έστω μια φορά, να βρεις τον εαυτό σου τουλάχιστον μια φορά...»
«Δεν μπορούσε να διαβάσει ή να γράψει, αλλά η καρδιά του μιλούσε τη γλώσσα των καλών».
«Μένω στο σπίτι μου όπως ζω μέσα στο δέρμα μου: ξέρω πιο όμορφα, πιο πλούσια, πιο στιβαρά και πιο γραφικά δέρματα: αλλά θα μου φαινόταν αφύσικο να τα ανταλλάξω με το δικό μου».
Η άγνοιά μας μας επέτρεψε να ζήσουμε. Είχε ρωτήσει τις μεγαλύτερες γυναίκες: “Τι είναι αυτή η φωτιά;”. Και είχαν απαντήσει: “Εμείς είμαστε που καιγόμαστε”».
«Η θάλασσα του παράπονου δεν έχει ακτές, δεν έχει βυθό - τίποτα δεν μπορεί να ηχήσει στα βάθη του».
«Είμαι πεπεισμένος ότι τα κανονικά ανθρώπινα όντα είναι βιολογικά φτιαγμένα για μια δραστηριότητα που στοχεύει σε έναν στόχο και ότι η αδράνεια ή η άσκοπη εργασία (όπως το Arbeit του Άουσβιτς), προκαλεί πόνο και ατροφία».
«Οι στόχοι της ζωής είναι η καλύτερη άμυνα ενάντια στον θάνατο».
«...δεν ζήτησε ούτε δέχτηκε καμία ανταμοιβή, γιατί ήταν καλός και απλός και δεν πίστευε ότι κάποιος έκανε καλό για ανταμοιβή».
«Η αυγή ήρθε σαν προδότης - φαινόταν σαν να ανέτειλε ο νέος ήλιος ως σύμμαχος των εχθρών μας για να βοηθήσει στην καταστροφή μας».
«Ένας εχθρός που βλέπει το λάθος του τρόπου του παύει να είναι εχθρός».
«Η τελειότητα ανήκει σε γεγονότα που αφηγούμαστε, όχι σε αυτά που ζούμε».
«Οι ζωντανοί είναι πιο απαιτητικοί - οι νεκροί μπορούν να περιμένουν».
«(αυτή είναι μια ιστορία συνυφασμένη με παγωμένα ξημερώματα.) Γιατί αυτός που χάνει τα πάντα χάνει συχνά εύκολα τον εαυτό του».
«...ο άνθρωπος είναι κένταυρος, κουβάρι σάρκας και μυαλού, θεϊκής έμπνευσης και σκόνης».
«Είναι καθήκον των δίκαιων ανδρών να κάνουν πόλεμο σε όλα τα άδικα προνόμια, αλλά μια συμπόνια και ωμότητα μπορούν να συνυπάρξουν στο ίδιο άτομο και στην ίδια στιγμή...»
«Μην ξεχνάτε ότι αυτός είναι ένας πόλεμος χωρίς τέλος»
«Κανείς δεν έπρεπε να φύγει από κει και έτσι να μεταφέρει στον κόσμο, μαζί με το σημάδι που είχε αποτυπωθεί στο δέρμα του, τις κακές ειδήσεις και τις αποδείξεις για τις θηριωδίες από άνθρωπο προς άνθρωπο στο Άουσβιτς».
«Σήμερα το μόνο πράγμα που έχει απομείνει από τη ζωή εκείνων των ημερών είναι αυτό που χρειάζεται κανείς για να υποφέρει από την πείνα και το κρύο. Δεν είμαι καν αρκετά ζωντανός για να ξέρω πώς να αυτοκτονήσω».
«Αν δεν είμαι για τον εαυτό μου, ποιος θα είναι για μένα; Αν όχι με αυτόν τον τρόπο, πώς; Αν όχι τώρα, πότε».
Διαβάστε περισσότερα για τη ζωή και το έργο του:
