EDITORIAL
Σε posts και tweets
...οι σταθεροί και οι ασταθείς μας άξονες
Μελίνα Αδαμοπούλου
Όσα ζούμε κι όσα αγαπάμε κι όσα μας ξαφνιάζουν κι όσα μας κερδίζουν κι όσα μας φοβίζουν κι όσα επιθυμούμε, απλωμένα-εκτεθειμένα σε posts και tweets. Κι ο έρωτας. Ποιος έρωτας; Μα, όλοι: κι ο πρώτος κι ο απόλυτος κι ο περαστικός κι ο ρομαντικός κι ο απελπισμένος κι ο πληρωμένος κι ο ξαφνικός, όλοι. Σε δόσεις μικρές, στα posts και στα tweets κι αυτοί. Στην προσωπική-δημόσια "comfort zone"μας.
Στυλιστικές ακρότητες, ένοχες απολαύσεις, διφορούμενοι παράδεισοι, καταναλωτικά ντελίρια, αφτιασίδωτα πρότυπα, μυστικές διαδρομές, πολύχρωμες ιστορίες, ανατρεπτικοί συλλογισμοί, μικρές πολυτέλειες, φιλικά παιχνίδια, ΟΛΑ στην πιο ναρκισσιστική και φωτογενή τους εικόνα κατοχυρώνουν την ύπαρξη, την παρουσία τους, την επαρκή τους ανεπάρκεια (ή και το αντίθετο) βγαίνοντας στο...φως. Οι δικοί μας μικρόκοσμοι, τα δικά μας μεταμφιεσμένα σώματα, οι δικές μας περιπλανήσεις παλεύουν μέσ' από την "έκθεσή τους" να φανούν λιγότερο φοβισμένα, διστακτικά, συμβιβασμένα, άτολμα.
Μέσα σε μικρά (ή μεγάλα) posts και tweets, όσα θα ζήσουμε κι όσα θ' αγαπήσουμε κι όσα θα μας ξαφνιάσουν κι όσα θα μας κερδίσουν κι όσα θα επιθυμήσουμε κι όσα θα μας ξεμπερδέψουν κι όσα θα μας κάνουν διαφορετικούς, δεν θα χωράνε για πολύ.
Η δύναμη της αδυναμίας μας θα τα απλώσει ξανά, στις στιγμές, τις ώρες, τις μέρες, τα χρόνια της μόνο-δικής μας, ξανά-αθώας ζωής
